Flexwet creëert schijnuitzendkracht

Gister debatteerde de Eerste Kamer over de nieuwe Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) van Wouter Koolmees, minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. De wet is bedoeld om meer vaste arbeidscontracten te creëren ten koste van flexibele vormen van arbeid. Flexwerk (uitzendkrachten, oproepkrachten, payrolling en werken als zzp’er) moet duurder worden en dus onaantrekkelijker voor werkgevers.

Zo wil Koolmees payrolling bestrijden door de arbeidsvoorwaarden van de opdrachtgever ook te laten gelden voor ingehuurde payrollers.

Payrollbedrijven hebben volgens navraag door het NRC echter al een manier bedacht om onder de regels van de nieuwe arbeidswet uit te komen: uitzenden. Voor de uitzendsector blijven de huidige soepelere regels namelijk gelden.

Het verschil tussen payrollbedrijven en uitzendbureaus zit hem voornamelijk in het al dan niet werven van kandidaten. Een payroll bedrijf verzorgt de werving en selectie van een kandidaat niet, terwijl een uitzendbureau dit juist wel doet. Daarnaast werkt een uitzendkracht door de bank genomen voor verschillende opdrachtgevers, terwijl een payroller bij slechts één opdrachtgever werkt.

De oplossing voor payrollbedrijven: organiseer een sollicitatieprocedure (al is het maar via een webmodule) en er is sprake van een uitzendconstructie. Voilà: de schijnuitzendkracht is geboren.

De Eerste Kamer ziet deze bui al hangen en vraagt daarom de minister nog voor de zomer te komen met voorstellen om schijnconstructies tegen te gaan. Wordt vervolgd.

Gepubliceerd op: 21-5-2019